Mokro i brudno

Czwartek, 8 marca 2018 · dodano: 08.03.2018 | Komentarze 0

Wczoraj znowu spadło trochę śniegu, który na skutek temperatury powyżej zera stopniał. Dzisiaj szaro - buro, ponuro i brudno. Na drogach znowu pośniegowy syf.
Krótka poranna rundka dla rozruszania kości.

Nauka jazdy - ciąg dalszy

Wtorek, 6 marca 2018 · dodano: 06.03.2018 | Komentarze 0

Pogoda jak na razie sprzyja rowerzystom. Z temperaturą szału nie ma, bo około zera, ale za to słonecznie i sucho. Jutro ma być znowu śnieg, więc wykorzystuję to co przyroda daje mi dzisiaj.
W ramach nauki jazdy szosówką wybrałem się na płaski teren za Wisłę. A na płaskim - wiadomo - trzeba cały czas pedałować i słabe są szanse na odpoczynek podczas zjazdu.

Dzisiaj rower już nie wierzgał na boki jak podczas dwóch pierwszych przejażdżek, chociaż nauczyłem się bardzo szybko, że kiedy wyprzedzają mnie ciężarówki, to trzeba dużo bardziej uważać niż podczas jazdy na cięższym sprzęcie. Dopiero na lekkim rowerze czuje się te solidne podmuchy powietrza.

Moje tętno powoli się uspokaja. W czasie jednostajnego, równego pedałowania spadło o parę kresek w porównaniu do dwóch poprzednich dni, chociaż i tak jest dość wysokie. Częściowo jest to pewnie wina ubierania się "na cebulkę". Taka aura że nie do końca wiadomo jak grubo się ubrać.
Kolana na razie nie bolą - nie odczuwam różnicy między rowerami na tym samym dystansie. Przekonam się  tak naprawdę po przejechaniu pierwszej "setki" w tym roku.

Endomondo mówi, że dzisiaj pobiłem swój rekord na 20 kilometrów chociaż nie cisnąłem zbyt mocno :)
Rowerek wymaga jeszcze nieco testów w celu optymalnego ustawienia pozycji, ale jestem na dobrej drodze do sukcesu.

Dalsze testowanie szosówki

Poniedziałek, 5 marca 2018 · dodano: 05.03.2018 | Komentarze 0

Wczorajsza krotka przejażdżka spowodowała wzrost apetytu na kolejne kilometry szosówką.
Dzisiaj też nie za długo, bo zimno i palce stóp z lekka sztywnieją.

Po kolejnych kilometrach przekonałem się, że o ile nie wpadnę w jakąś dziurę albo "leżącego policjanta" to wywrotka raczej mi nie grozi. Nie oznacza to oczywiście że już wyczułem rower i kładę się w zakrętach pod kątem 45 stopni :) Do takich wyczynów jeszcze długa droga. Niemniej jednak z lekkiej górki rozpędziłem się dzisiaj do 47 km/h nie wkładając w to maksymalnej siły.

Na razie walczę z przyzwyczajaniem się do przełożeń. Pomiar tętna znakomicie pokazuje brak "obycia" z nowym sprzętem.

Odkryłem, że przednia przerzutka, a konkretnie mniejsza manetka posiada funkcję jakby "dostrojenia" prowadnika podczas używania dosyć skrajnych przełożeń. Po częściowym wciśnięciu manetki prowadnik przesuwa się o jakieś 3-4 mm i ustawia w położeniu które uniemożliwia szorowanie łańcucha po prowadniku. Początkowo myślałem że to jakaś wada sprzętu, ale po kilku próbach przerzutka zachowywała się tak samo. Wujek Google potwierdził moje podejrzenia - ten typ tak ma. Shimano wprowadziło kolejne udziwnienie do którego trzeba się będzie przyzwyczaić. Może wynika to z 11 biegów z tyłu - nie wiem.
Brak wskaźników biegów jak na razie doprowadza mnie do pasji.
Się pojeździ - się zobaczy jak będzie dalej i jaką jeszcze tajemnicę odkryję :) Na pewno jeszcze trochę potrwa zanim nauczę się bezstresowo poruszać na tym ustrojstwie, aczkolwiek muszę stwierdzić że jak na razie mam dużą frajdę.

Krótki test szosówki

Niedziela, 4 marca 2018 · dodano: 04.03.2018 | Komentarze 4

Przez ostatni tydzień moja cierpliwość została wystawiona na próbę. Mam nowiutki rower, ale pogoda zdecydowanie tylko dla rowerowych hardkorowców. Temperatury między -20 a -15 nie zachęcały do przejażdżki. Dzisiaj mróz nieco odpuścił. Jest tylko 2 stopnie na minusie, a więc w porównaniu do zeszłego tygodnia prawie jak wiosna. Postanawiam wypróbować nowy rower, choćby na jakiejś krótkiej trasie. Czasu mam niewiele - około godziny, bo małżonka akurat dzisiaj ma zjazd, a szkodniki nie mogą zostać same w domu. Lepsze to niż nic. Zresztą nie wiem czego się spodziewać i raczej nie przewiduję dłuższej trasy szosą już za pierwszym podejściem.
No to lecimy!

Od razu pojawia się pierwszy problem - licznik nie chce zestroić nowych czujników prędkości i kadencji. Nie zagłębiam się w temat bo chcę wypróbować rower a nie skupiać się na osiągach. Niech sobie policzy dane z GPS-a.

Wpinam buty i zaczynam jazdę. Już po pierwszych metrach czuję różnicę między moją Meridą a nowym pojazdem. Pierwsze wrażenie jest takie że na tych cienkich oponkach rower nie ma prawa trzymać się drogi i że za moment zaliczę glebę. Pierwsze metry pokonuję powoli i uważnie patrzę na asfalt przede mną, żeby nie wpaść w jakąś dziurę albo zapadniętą studzienkę i nie załatwić koła. O rozglądaniu się na boki na razie nie ma mowy. Pedałuję niespiesznie z palcami na klamkach hamulca i staram się wyczuć rower. Żeby tylko w razie draki pamiętać o wypięciu butów... Pierwszy zakręt 90 stopni - poszło gładko, bez wywrotki, a więc chyba da się jeździć na tym wynalazku.

Światła - czerwone. But wypięty, próbuję hamulca, zatrzymuję się nadal w pionie - jest ok! Wyczuwam różnicę w hamowaniu - w szosie hamulce są słabsze.
Zielone - ruszam dalej. Cały czas uparcie wpatruję się w czerń asfaltu przede mną.

Wyjeżdżam za miasto, ale na razie pedałuję oszczędnie. Dobrze że droga pusta i że nie ma nigdzie żadnych doświadczonych szosowców którzy zapewne mieliby niezły ubaw widząc gościa który pedałuje na szosówce i chwieje się na boki jak siedemdziesięciolatek po dwóch flaszkach. Po 3 kilometrach już wiem że muszę nieco przesunąć siodełko. Zatrzymuję się, wyciągam klucze i przeprowadzam niewielką regulację - o jakiś centymetr do przodu. Wpinam się i jadę dalej. Poprawka sprawiła że jest chyba nieco lepiej, ale i tak trzeba będzie przejechać ładnych parę kilometrów żeby się przekonać czy ustawienie siodła jest optymalne.
Zaczynam czuć się nieco pewniej, ale na razie to takie malutkie "pewniej". Na pewno wiem że dopóki nie trafię na wodę albo piasek to wywrotka raczej mi nie grozi.

Ok. Czas wypróbować zwrotność roweru. Kolejny zakręt pokonuję troszeczkę szybciej i... nie czuję żebym miał się przewrócić. Kolejne 2-3 kilometry i "pewniej" znowu trafia na wyższy level.

Zaczynają się pagórki w Śliwinach. Przez chwilę bawię się manetkami zmiany przełożeń, potem staję na pedałach i kręcę pod górkę. Ten element jazdy przebiega zdecydowanie lżej niż Meridą. Czuje się te 4 kilogramy różnicy, ale jednocześnie jest mniej stabilnie niż na cięższym sprzęcie. Rower chwieje się na boki jak szalony :)

Zaczynam pedałować z powrotem w stronę domu. Przez jakiś kilometr bawię się manetkami żeby nabrać wprawy w zmianie biegów. Przerzutka chodzi dużo płynniej niż w Meridzie. Jedyny mankament który dostrzegam to brak wskaźnika który mówiłby mi, na jakim biegu jadę. Nie wiem czy akurat obecnie jest to "trendy" w wyższych modelach przerzutek, ale mam to gdzieś... wolałbym widzieć co się dzieje bez zerkania między nogami na kasetę. Ogólnie nie jest to wielki problem, bo zazwyczaj kieruję się utrzymaniem w ryzach kadencji, ale i tak trzeba się będzie przyzwyczaić.

Rozpędzam się nieco i nareszcie mogę powiedzieć że czuję znaczącą różnicę w porównaniu do mojej Meridy. 4 kg mniej i wąskie oponki robią swoje. Mam wrażenie że rower sam wyrywa się do przodu.
Nabrałem już tyle odwagi żeby spróbować chwytu dolnego. Moje "pewniej" znowu się nieco zmniejszyło, ale wiem że to pierwszy raz i trudno jest wyczuć rower już po przejechaniu 15 kilometrów, więc to zapewne kwestia nabrania doświadczenia.

Dojeżdżam do domu i... chcę więcej, chociaż będzie wymagało czasu aby się przyzwyczaić.
Ogólnie jak na razie nie mogę nic więcej powiedzieć. Na pewno trzeba będzie przejechać jakieś 5 setek żeby wyczuć rower, przyzwyczaić się do nowej pozycji i innych przełożeń oraz doregulować pewne rzeczy.
Może jutro pogoda pozwoli na kolejną przejażdżkę po okolicy.