Do chmielna na noc po raz drugi

Czwartek, 22 sierpnia 2019 · dodano: 24.08.2019 | Komentarze 0

Dwie nocki w pracy jakoś minęły. Po tej drugiej musiałem się nieco wyspać, a potem postanowiłem zrobić ponowną rundę do Chmielna. Jest pogoda, trzeba korzystać.

Tym razem nieco inną trasą żeby nie było nudno. Krócej ale intensywniej jeśli chodzi o pagórkowatość trasy. O ile droga przez Skarszewy, Nową Karczmę, Egiertowo i Wieżycę to ciągła, mozolna wspinaczka bez specjalnie trudnych podjazdów, to trasę przez Łęgowo, Straszyn, Kolbudy i Kartuzy można już momentami odczuć w łydkach.

Do Kolbud też raczej nie ma o czym opowiadać, może poza podjazdem w Bielkowie. Dalej robi się ciekawie. Zaraz na wyjeździe z Kolbud 500 metrów ostrego pedałowania na miękkich przełożeniach, kawałek wypłaszczenia i kolejny kilometrowy podjazd, aczkolwiek już nie tak stromy jak pierwszy.

Dalej pagórkowata trasa w kierunku wsi Lniska. Tam jednak nie dojechałem, bo wcześniej odbiłem w lewo i przez Otomino dotarłem do Żukowa i drogą krajową nr 211 ruszyłem na Kartuzy. Po krótkim odcinku płaskiej drogi zaczęła się najtrudniejsza część trasy. Praktycznie na całym odcinku między Żukowem a Kartuzami cały czas pod górkę, z jednym tylko zjazdem i wypłaszczeniem w Dzierżążnie. Tutaj troszeczkę odczułem poprzednie dwie noce i mało snu.

W Kartuzach wreszcie można było odsapnąć. Droga krajowa 228 na Bytów ładnie opada w dół, co pozwala się fajnie rozpędzić i dać odpocząć nogom.
Pod koniec postanowiłem nieco skrócić trasę i w Smętowie Chmieleńskim przy Orlenie skręciłem w prawo na Zawory. To był błąd...
Po krótkim, ostrym podjeździe asfalt zmienił się w płyty typu "jumbo" po kolejnym kilometrze pojawiła się rozklekotana "trelinka". Nieźle wytrzęsło na tym odcinku i mnie i rower. Z Zaworów już prosto do ośrodka, powitanie z żoną i dziećmi a po krótkim odpoczynku zasłużona zimna zupa chmielowa :)